பிரிவு கவிதை - Pirivu Kavithai in Tamil

அடைக்குந்தாழ் இல்லா புன்னகைக்கும் முற்று தந்து, நீயும் நினைவானதேனோ!

யாரிடம் இருந்தும் ஆறுதல் கிடைக்காமல், நமக்கு நாமே ஆறுதல் சொல்லவும் முடியாமல் இருக்கின்ற நிலை மிகவும் கொடுமையானது!

அலைபேசி அழைக்கும் போது, அழைப்பது நீயோ என அலைபாயும் மனதிடம் கூறுவேன் அலையாதே என்று!

 நீ தூரம் சென்று கொண்டே இருக்கிறாய், உன் நினைவுகள் மட்டும் நெருங்கிக் கொண்டிருக்கிறது!

அன்று நம்மோடு உயிராய் இருந்தவர்கள், இப்போது நம்மை மயிராக கூட மதிப்பதில்லை!

என் அன்பில் குறையிருந்தால் சொல், திருத்திக்கொள்கிறேன்! உன் மனதில் பிறர் இருந்தால் சொல், விலகிக்கொள்கிறேன்!

 நீ இன்பத்தில் இருந்தாலும், துன்பத்தில் இருந்தாலும், பகிர்ந்து கொள்ள யாருமில்லை என்று நினைக்காதே! நீ நினைத்தவுடனே ஓடி வர, நானிருக்கிறேன்! இப்படிக்கு கண்ணீர்!

நீ விரும்பியதாலோ என்னவோ, இந்த மெளனமே என் வாழ்க்கை என்றாகிவிட்டது... உன்னை பிரிந்தபின்!

உன்னால் முடியும் என்றால், முடியும் என்னாலும்! கடந்து செல்கிறேன், கனவுகள் யாவும் கலைந்திட, உன்னையும், உன் நினைவுகளயும்

பொய்யான அன்மை தேடிச் செல்லும் சிலர், உண்மையான அன்பை மதிப்பதில்லை! உண்மை புரியும் போது அன்பானவர்கள் அருகில் இருப்பதில்லை!

பிரிவு நிச்சயமான பின்னர், சொல்லுகின்ற நியாயங்கள் பொய்யாகவும், அழுகை நடிப்பாகவும், அன்பு தொல்லையாகவும் மாறிவிடுகிறது!

நீ யாருக்காக அழுது அழுது இறந்து கொண்டிருக்கிறாயோ, அவர்கள் வேறுயாருக்காகவோ சிரித்து சிரித்து வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்!

▶️Pirivu Kavithaigal in Tamil 

உன்னோடு வாழ பல கனவுகள் கண்டேன்! என் வாழ்க்கையே வெறும் கனவாக போகுமென்று தெரியாமல்!

என்னவன் உடனிருக்க, என் உயிர் பிரிந்தாலும், என் மனம் பிரியுமோ, உனை தனிமையில் விட்டுச் சென்று!

சில காயங்களுக்கு பிரிவு மருந்து. எல்லா காயங்களுக்கும் சிறந்த மருந்து, அமைதி!

உன் அன்பின் அளவை, பிரிவின் இறுதி அணைப்பிலே உணர்ந்தேன்!

Pirivu Kavithaigal in Tamil 

மனசு சரியில்லனா பிடிச்சவங்ககிட்ட பேசி ஆறுதல் அடலாம், ஆனா பாருங்க மனசு சரியில்லாப போறதே அவங்களாலதான்!