அழுகை கவிதைகள் - Kanneer Kavithai in Tamil

நீ அவளை காயப்படுத்தினாலும் அழுவாள்! அவள் உன்னை காயப்படுத்தினாலும் அழுவாள் - பெண்"

ஆறாத காயங்களுக்கு தான் அழுகை வரும்! ஆராய்ந்து பார் நீ அறிவாய்!

இரவில் உறக்கம் வருகிறதோ இல்லையோ, ஆனால் கவலையும் கண்ணீரும் தவறாமல் வந்து விடுகிறது.

கண்களில் நீர் தேங்கும் இமை முடி ஓரத்தில்... அழுகையில் நீ நிற்பாய், என் உயிர் பிரியும் நேரத்தில்!

வலிகொண்ட இதயத்திற்குத் தான் தெரியும் கண்ணீர்த் துளியின் நட்பு!

என் விழிகளை உற்றுப் பார், வழிவது நீரல்ல உதிரம் என்று உணருவாய்!

வார்த்தைகளுக்கு உயிர் உண்டு! அதனால் தான் சில வார்த்தைகள் ஆனந்தத்தையும், சில வார்த்தைகள் அழுகையையும், சில வார்த்தைகள் ஆறுதலையும் தருகின்றன...

வெளியில் சிரிக்கிறேன் உள்ளே அழுகுறேன்! இந்த வார்த்தை , ஒரு பெண்ணால் நிரூபிக்க இயலாத உண்மை.

இன்று என்னுடன் வானமும் அழுகிறது. என் கண்ணீர் துடைக்க இனி நீ வரப் போவதில்லை என்றுணர்ந்து!

என்ன செய்வது என்று அறியாத பேதை உள்ளம், தனக்குள் உள்ள துயரங்களைத் தற்காலிமாகத் துடைப்பதற்குத், தன்னை அறியாமல் பயன்படுத்தும் மருந்தே அழுகை!

செடியில் இருந்து தானாக உதிரும் பூக்களைப்போல, மனதில் இருக்கும் நினைவுகள் தானாக உதிர்ந்து விட கூடாதா? தினம் தினம் அழுகுகிறேன் உன் தன் நினைவுகளைக் கொண்டு!

பெருகிவரும் அழுகை அடக்கும் யுத்தம், பல வென்றவன் அன்பெனும் பேராயுதம் தாக்க வீழ்ந்துபோனான்!

பகலில் கவலைகளை மறைத்து சிரிக்கிறேன்! இரவில் கவலைகளை நினைத்து அழுகிறேன்...